Gussen Wie kan als volgt gekarakteriseerd worden:

• Creatief, speels en fantasierijk;
• Intellectueel, ontwikkeld en filosofisch onderlegd;
• Vakman, natuurmens en mensenkenner;
• Sociaal bewogen en warm;
• Moedig en hard voor zich zelf.

Gussen Wie was een bijzonder talent. Afkomstig uit een boerengezin, beeldhouwde en schilderde hij al als schooljongetje.

Na de avond ambachtschool te Boxmeer en de avond HBS, studeerde hij aan de kunstacademies van Arnhem, Maastricht en Parijs en leerde hij steenhouwen bij de kunstenaar Uli Conred in Worpswede.

In zijn vakanties zwierf hij door de natuur in Frankrijk, Duitsland, Noorwegen en Schotland. Hij woonde een tijdje in Vlaanderen, maar kwam in 1959 terug in Leunen en is daar niet meer weggegaan.

In de eerste moeilijke jaren kochten het Rijk en de Gemeente regelmatig werken van hem (BKR-regeling) tot hij langzamerhand naam begon te krijgen en daarmee dus ook opdrachten.

Ook deed hij regelmatig mee aan belangrijke groepstentoonstellingen door heel Nederland. Op sociaal-cultureel gebied was hij een van de gangmakers in Noord-Limburg. Hij organiseerde mede diverse grote manifestaties op sociaal-cultureel gebied tot workshops voor de jeugd en de boerinnenbond. Daarnaast gaf hij nog les aan de vrije academie.
Ook had hij zitting in de kunstaankoopcommissie voor Noord- en Midden-Limburg.

Zijn werk en werkwijze
Gussen Wie werkte intuïtief. Hij ging nooit uit van het "voorstelbare"uit, maar van wat nog niet in beeld en vorm gevangen was. Hij ontwikkelde samen met andere kunstenaars van zijn generatie, een nieuwe, abstracte beeldtaal.

Voor hem moesten gedachte, materiaal en technische problemen samengaan en doende een eenheid worden.

Hij begon met hout, dat overal volop aanwezig was vanwege de ruilverkaveling. Maak van elke gevallen boom een kunstwerk vond hij. Zij belangrijkste thema’s waren de mens en de natuur. Ook was hij geïnteresseerd in hoe volumes in een ruimte of ten opzichte van elkaar werkten. Hieruit ontstond langzamerhand zijn belangstelling voor de wisselwerking van volumes en natuur (nu wordt dat landschapskunst genoemd, destijds bestond dat nog niet).

In dit alles was Gussen Wie een voorloper en dus moest hij zijn opdrachtgevers voor zijn ideeën proberen te winnen. Een moeilijke klus, die soms mislukte, omdat men nog weinig of niet met abstracte kunst in aanraking was geweest.

In een latere fase van zijn leven experimenteerde hij met "nieuwe" materialen als beton, polyester en kalkbeton.

Op het punt van "nationale doorbraak" (nl. aanbod stadsbeeldhouwer Rotterdam) overleed hij op 46-jarige leeftijd.


Naar deelnemer